Wichtige Verben und wie man sie konjugiert 
       
      Wie konjugiert man Verben der a-Konjugation: 
       
       
      Aktiv 
       
spoliare - plündern, (be-)rauben 
 
 
Stammformen:  
spoliare, spolio, spoliavi, spoliatum 
 
  
    | Indikativ | 
    Präsens | 
    Futur 1 | 
    Futur 2 | 
    Imperfekt | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spoli-o | 
    spoliabo | 
    spoliavero | 
    spoliabam | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    spolias | 
    spoliabis | 
    spoliaveris | 
    spoliabas | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    spoliat | 
    spoliabit | 
    spoliaverit | 
    spoliabat | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spoliamus | 
    spoliabimus | 
    spoliaverimus | 
    spoliabamus | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    spoliatis | 
    spoliabitis | 
    spoliaveritis | 
    spoliabatis | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    spoliant | 
    spoliabunt | 
    spoliaverint | 
    spoliabant | 
   
 
 
 
  
    | Indikativ | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spoliavi | 
    ich habe geplündert | 
    spoliaveram | 
    ich hatte geplündert | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    spoliavisti | 
    du hast geplündert | 
    spoliaveras | 
    du hattest geplündert | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    spoliavit | 
    er/sie/es hat geplündert | 
    spoliaverat | 
    er hatte geplündert | 
   
 
  
    Plural
  | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spoliavimus | 
    wir haben geplündert | 
    spoliaveramus | 
    wir hatten geplündert | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    spoliavistis | 
    sie haben geplündert | 
    spoliaveratis | 
    ihr hattet geplündert | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    spoliaverunt | 
    ihr habt geplündert | 
    spoliaverant | 
    sie hatten geplündert | 
   
 
 
 
  
    | Konjunktiv | 
    Präsens | 
    Imperfekt | 
    Perfekt | 
    Plusquamperfekt | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spoliem | 
    spoliarem | 
    spoliaverim | 
    spoliavissem | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    spolies | 
    spoliares | 
    spoliaveris | 
    spoliavisses | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    spoliet | 
    spoliaret | 
    spoliaverit | 
    spoliavisset | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
     
  
    | 1. Pers  | 
    spoliemus | 
    spoliaremus | 
    spoliaverimus | 
    spoliavissemus | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    spolietis | 
    spoliaretis | 
    spoliaveritis | 
    spoliavissetis | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    spolient | 
    spoliarent | 
    spoliaverint | 
    spoliavissent | 
     
 
 
 
Passiv 
 
spoliari - geplündert werden 
 
  
    | Indikativ | 
    Präsens | 
    (Übersetzung) | 
    Futur 1 | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spolior | 
    ich werde beraubt | 
    spoliabor | 
    ich werde beraubt werden | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    spoliaris | 
    du wirst geplündert | 
    spoliaberis | 
    du wirst beraubt werden | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    spoliatur | 
    er/sie es  wird geplündert | 
    spoliabitur | 
    er/sie/es wird beraubt /geplündert werden | 
     
 
  
    | Plural | 
    Präsens | 
    (Übersetzung) | 
    Futur 1 | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spoliamur | 
    wir werden beraubt | 
    spoliabimur | 
    wir werden beraubt werden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    spoliamini | 
    ihr werdet beraubt | 
    spoliabimini | 
    ihr werdet beraubt werden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    spoliantur | 
    sie werden geplündert | 
    spoliabuntur | 
    sie werden geplündert werden | 
   
 
 
  
    | Indikativ | 
    Futur 2 | 
    (Übersetzung) | 
    Imperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spoliatus ero | 
    ich werde beraubt worden sein | 
    spoliabar | 
    ich wurde beraubt | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    spoliatus eris | 
    du wirst beraubt worden sein | 
    spoliabaris | 
    du wurdest beraubt | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    spoliatus erit | 
    er sie es wird beraubt/geplündert worden sein | 
    spoliabatur | 
    er/sie/es wurde beraubt, geplündert | 
   
 
  
    Plural
  | 
      | 
    (Übersetzung) | 
      | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spoliati erimus | 
    wir werden beraubt worden sein | 
    spoliabamur | 
    wir wurden beraubt | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    spoliati eritis | 
    ihr werdet beraubt worden sein | 
    spoliabamini | 
    ihr wurdet beraubt | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    spoliatus erint | 
    sie werden beraubt/ geplündert worden sein | 
    spoliabantur | 
    sie wurden beraubt / geplündert | 
   
 
 
  
    | Indikativ | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spoliatus sum | 
    ich bin beraubt worden | 
    spoliatus eram | 
    ich war beraubt worden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    spoliatus es | 
    du bist beraubt worden | 
    spoliatus eras | 
    du warst beraubt worden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    spoliatus est | 
    er/sie es ist beraubt/ geplündert worden | 
    spoliatus erat | 
    er/sie/es war beraubt/ geplündert worden | 
   
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spoliati sumus | 
    wir sind beraubt worden | 
    spoliati eramus | 
    wir waren beraubtworden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    spoliati estis | 
    ihr seid beraubtworden | 
    spoliati eratis | 
    ihr wart beraubt worden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    spoliati sunt | 
    sie sind geplündert worden | 
    spoliati erant | 
    sie waren geplündert worden | 
   
 
 
 
 
  
    | Konj. | 
    Präsens | 
    Imperfekt | 
    Perfekt | 
    Plusquamperfekt | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    spolier | 
    spoliarer | 
    spoliatus sim | 
    spoliatus essem | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    spolieris | 
    spoliareris | 
    spoliatus sis | 
    spoliatus esses | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    spolietur | 
    spoliaretur | 
    spoliatus sit | 
    spoliatus esset | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
     
  
    | 1. Pers  | 
    spoliemur | 
    spoliaremur | 
    spoliati simus | 
    spoliati essemus | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    spoliemini | 
    spoliaremini | 
    spoliati sitis | 
    spoliati essetis | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    spolientur | 
    spoliarentur | 
    spoliati sint | 
    spoliati essent | 
     
 
 
 
 
 
Das Partizip Präsens Aktiv (PPA) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    spolians | 
    spolians | 
    spolians | 
   
  
    | Genitiv | 
    spoliantis | 
    spoliantis | 
    spoliantis | 
   
  
    | Dativ | 
    spolianti | 
    spolianti | 
    spolianti | 
   
  
    | Akkusativ | 
    spoliantem | 
    spoliantem | 
    spolians | 
   
  
    | Ablativ | 
    spolianti 
      spoliante | 
    spolianti 
      spoliante | 
    spolianti 
      spoliante | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    spoliantes | 
    spoliantes | 
    spoliantia | 
   
  
    | Genitiv | 
    spoliantium 
      spoliantum | 
    spoliantium 
      spoliantum | 
    spoliantium  
      spoliantum | 
   
  
    | Dativ | 
    spoliantibus | 
    spoliantibus | 
    spoliantibus | 
   
  
    | Akkusativ | 
    spoliantes | 
    spoliantes | 
    spoliantia | 
   
  
    | Ablativ | 
    spoliantibus | 
    spoliantibus | 
    spoliantibus | 
   
 
 
 
 
 
Das Partizip Perfekt Passiv (PPP) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    spoliatus | 
    spoliata | 
    spoliatum | 
   
  
    | Genitiv | 
    spoliati | 
    spoliatae | 
    spoliati | 
   
  
    | Dativ | 
    spoliato | 
    spoliatae | 
    spoliato | 
   
  
    | Akkusativ | 
    spoliatum | 
    spoliatam | 
    spoliatum | 
   
  
    | Ablativ | 
    spoliato
  | 
    spoliata
  | 
    spoliato
  | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    spoliati | 
    spoliatae | 
    spoliata | 
   
  
    | Genitiv | 
    spoliatorum | 
    spoliatarum | 
    spoliatorum | 
   
  
    | Dativ | 
    spoliatis | 
    spoliatis | 
    spoliatis | 
   
  
    | Akkusativ | 
    spoliatos | 
    spoliatas | 
    spoliata | 
   
  
    | Ablativ | 
    spoliatis
  | 
    spoliatis
  | 
    spoliatis
  | 
   
 
 
 
 
Das Partizip Futur Aktiv (PFA) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    spoliaturus | 
    spoliatura | 
    spoliaturum | 
   
  
    | Genitiv | 
    spoliaturi | 
    spoliaturae | 
    spoliaturi | 
   
  
    | Dativ | 
    spoliaturo | 
    spoliaturae | 
    spoliaturo | 
   
  
    | Akkusativ | 
    spoliaturum | 
    spoliaturam | 
    spoliaturum | 
   
  
    | Ablativ | 
    spoliaturo
  | 
    spoliatura
  | 
    spoliaturo
  | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    spoliaturi | 
    spoliaturae | 
    spoliatura | 
   
  
    | Genitiv | 
    spoliaturorum | 
    spoliaturarum | 
    spoliaturorum | 
   
  
    | Dativ | 
    spoliaturis | 
    spoliaturis | 
    spoliaturis | 
   
  
    | Akkusativ | 
    spoliaturos | 
    spoliaturas | 
    spoliatura | 
   
  
    | Ablativ | 
    spoliaturis
  | 
    spoliaturis
  | 
    spoliaturis
  | 
   
 
 
 
 
Infinitive 
 
  
    | Zeit | 
    Aktiv | 
      | 
    Passiv | 
      | 
   
  
    | Gegenwart | 
    spoliare | 
    berauben, plündern | 
    spoliari | 
    geplündert werden | 
   
  
    | Vorzeitigkeit | 
    spoliavisse | 
    geplündert 
      haben | 
    spoliatum esse | 
    geplündert worden sein | 
   
  
    | Nachzeitigkeit | 
    spoliaturum esse | 
    plündern 
      werden  | 
    spoliatum iri | 
    [künftig, d.h. in Zukunft]  
      geplündert werden | 
   
 
 
 
 Imperativ: 
 
spolia! plündere, (be-)raube! 
spoliate! plündert, (be-raubt! |