Wichtige Verben und wie man sie konjugiert 
       
      Wie konjugiert man Verben der a-Konjugation: 
       
      Aktiv 
       
praecipitare - stürzen, stoßen, (sich kopfüber) hinabstürzen 
 
Stammformen:  
praecipitare, praecipito, praecipitavi, praecipitatum 
 
  
    | Indikativ | 
    Präsens | 
    Futur 1 | 
    Futur 2 | 
    Imperfekt | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipit-o | 
    praecipitabo | 
    praecipitavero | 
    praecipitabam | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitas | 
    praecipitabis | 
    praecipitaveris | 
    praecipitabas | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitat | 
    praecipitabit | 
    praecipitaverit | 
    praecipitabat | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitamus | 
    praecipitabimus | 
    praecipitaverimus | 
    praecipitabamus | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitatis | 
    praecipitabitis | 
    praecipitaveritis | 
    praecipitabatis | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitant | 
    praecipitabunt | 
    praecipitaverint | 
    praecipitabant | 
   
 
 
 
  
    | Indikativ | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitavi | 
    ich bin gestürzt, ich habe gestoßen | 
    praecipitaveram | 
    ich war gestürzt, ich hatte gestoßen | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitavisti | 
    du bist gestürzt, du hast gestoßen | 
    praecipitaveras | 
    du warst gestürzt, du hattest gestoßen | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitavit | 
    er/sie/es ist gestürzt, er/sie/es hat gestoßen | 
    praecipitaverat | 
    er/sie/es war gestürzt, er hatte gestoßen | 
   
 
  
    Plural
  | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitavimus | 
    wir sind gestürzt, wir haben gestoßen | 
    praecipitaveramus | 
    wir waren gestürzt,  
      wir hatten gestoßen | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitavistis | 
    ihr seid gestürzt, ihr habt gestoßen | 
    praecipitaveratis | 
    ihr wart gestürzt, 
ihr hattet gestoßen | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitaverunt | 
    sie sind gestürzt, wir haben gestoßen | 
    praecipitaverant | 
    sie waren gestürzt,  
      sie hatten gestoßen | 
   
 
 
 
  
    | Konjunktiv | 
    Präsens | 
    Imperfekt | 
    Perfekt | 
    Plusquamperfekt | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitem | 
    praecipitarem | 
    praecipitaverim | 
    praecipitavissem | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    praecipites | 
    praecipitares | 
    praecipitaveris | 
    praecipitavisses | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitet | 
    praecipitaret | 
    praecipitaverit | 
    praecipitavisset | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
     
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitemus | 
    praecipitaremus | 
    praecipitaverimus | 
    praecipitavissemus | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitetis | 
    praecipitaretis | 
    praecipitaveritis | 
    praecipitavissetis | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitent | 
    praecipitarent | 
    praecipitaverint | 
    praecipitavissent | 
     
 
 
 
Passiv 
 
praecipitari - gestürzt werden, gestoßen werden 
 
  
    | Indikativ | 
    Präsens | 
    (Übersetzung) | 
    Futur 1 | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitor | 
    ich werde gestürzt | 
    praecipitabor | 
    ich werde gestürzt werden | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitaris | 
    du wirst gestürzt | 
    praecipitaberis | 
    du wirst gestürzt werden | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitatur | 
    er/sie es  wird gestürzt | 
    praecipitabitur | 
    er/sie/es wird gestürzt werden | 
     
 
  
    | Plural | 
    Präsens | 
    (Übersetzung) | 
    Futur 1 | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitamur | 
    wir werden gestürzt | 
    praecipitabimur | 
    wir werden gestürzt werden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitamini | 
    ihr werdet gestürzt | 
    praecipitabimini | 
    ihr werdet gestürzt werden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitantur | 
    sie werden gestürzt | 
    praecipitabuntur | 
    sie werden gestürzt werden | 
   
 
 
  
    | Indikativ | 
    Futur 2 | 
    (Übersetzung) | 
    Imperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitatus ero | 
    ich werde gestürzt worden sein | 
    praecipitabar | 
    ich wurde gestürzt | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitatus eris | 
    du wirst gestürzt worden sein | 
    praecipitabaris | 
    du wurdest gestürzt | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitatus erit | 
    er sie es wird gestürzt worden sein | 
    praecipitabatur | 
    er/sie/es wurde gestürzt | 
   
 
  
    Plural
  | 
      | 
    (Übersetzung) | 
      | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitati erimus | 
    wir werden gestürzt worden sein | 
    praecipitabamur | 
    wir wurden gestürzt | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitati eritis | 
    ihr werdet gestürzt worden sein | 
    praecipitabamini | 
    ihr wurdet gestürzt | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitatus erint | 
    sie werden gestürzt worden sein | 
    praecipitabantur | 
    sie wurden gestürzt | 
   
 
 
  
    | Indikativ | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitatus sum | 
    ich bin gestürzt worden | 
    praecipitatus eram | 
    ich war gestürzt worden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitatus es | 
    du bist gestürzt worden | 
    praecipitatus eras | 
    du warst gestürzt worden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitatus est | 
    er/sie es ist gestürzt worden | 
    praecipitatus erat | 
    er/sie/es war gestürzt worden | 
   
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitati sumus | 
    wir sind gestürzt worden | 
    praecipitati eramus | 
    wir waren gestürzt worden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitati estis | 
    ihr seid gestürzt worden | 
    praecipitati eratis | 
    ihr wart gestürzt worden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitati sunt | 
    sie sind gestürzt worden | 
    praecipitati erant | 
    sie waren gestürzt worden | 
   
 
 
 
 
  
    | Konj. | 
    Präsens | 
    Imperfekt | 
    Perfekt | 
    Plusquamperfekt | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    praecipiter | 
    praecipitarer | 
    praecipitatus sim | 
    praecipitatus essem | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    praecipiteris | 
    praecipitareris | 
    praecipitatus sis | 
    praecipitatus esses | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitetur | 
    praecipitaretur | 
    praecipitatus sit | 
    praecipitatus esset | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
     
  
    | 1. Pers  | 
    praecipitemur | 
    praecipitaremur | 
    praecipitati simus | 
    praecipitati essemus | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    praecipitemini | 
    praecipitaremini | 
    praecipitati sitis | 
    praecipitati essetis | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    praecipitentur | 
    praecipitarentur | 
    praecipitati sint | 
    praecipitati essent | 
     
 
 
 
 
 
Das Partizip Präsens Aktiv (PPA) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    praecipitans | 
    praecipitans | 
    praecipitans | 
   
  
    | Genitiv | 
    praecipitantis | 
    praecipitantis | 
    praecipitantis | 
   
  
    | Dativ | 
    praecipitanti | 
    praecipitanti | 
    praecipitanti | 
   
  
    | Akkusativ | 
    praecipitantem | 
    praecipitantem | 
    praecipitans | 
   
  
    | Ablativ | 
    praecipitanti 
      praecipitante | 
    praecipitanti 
      praecipitante | 
    praecipitanti 
      praecipitante | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    praecipitantes | 
    praecipitantes | 
    praecipitantia | 
   
  
    | Genitiv | 
    praecipitantium 
      praecipitantum | 
    praecipitantium 
      praecipitantum | 
    praecipitantium  
      praecipitantum | 
   
  
    | Dativ | 
    praecipitantibus | 
    praecipitantibus | 
    praecipitantibus | 
   
  
    | Akkusativ | 
    praecipitantes | 
    praecipitantes | 
    praecipitantia | 
   
  
    | Ablativ | 
    praecipitantibus | 
    praecipitantibus | 
    praecipitantibus | 
   
 
 
 
 
 
Das Partizip Perfekt Passiv (PPP) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    praecipitatus | 
    praecipitata | 
    praecipitatum | 
   
  
    | Genitiv | 
    praecipitati | 
    praecipitatae | 
    praecipitati | 
   
  
    | Dativ | 
    praecipitato | 
    praecipitatae | 
    praecipitato | 
   
  
    | Akkusativ | 
    praecipitatum | 
    praecipitatam | 
    praecipitatum | 
   
  
    | Ablativ | 
    praecipitato
  | 
    praecipitata
  | 
    praecipitato
  | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    praecipitati | 
    praecipitatae | 
    praecipitata | 
   
  
    | Genitiv | 
    praecipitatorum | 
    praecipitatarum | 
    praecipitatorum | 
   
  
    | Dativ | 
    praecipitatis | 
    praecipitatis | 
    praecipitatis | 
   
  
    | Akkusativ | 
    praecipitatos | 
    praecipitatas | 
    praecipitata | 
   
  
    | Ablativ | 
    praecipitatis
  | 
    praecipitatis
  | 
    praecipitatis
  | 
   
 
 
 
 
Das Partizip Futur Aktiv (PFA) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    praecipitaturus | 
    praecipitatura | 
    praecipitaturum | 
   
  
    | Genitiv | 
    praecipitaturi | 
    praecipitaturae | 
    praecipitaturi | 
   
  
    | Dativ | 
    praecipitaturo | 
    praecipitaturae | 
    praecipitaturo | 
   
  
    | Akkusativ | 
    praecipitaturum | 
    praecipitaturam | 
    praecipitaturum | 
   
  
    | Ablativ | 
    praecipitaturo
  | 
    praecipitatura
  | 
    praecipitaturo
  | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    praecipitaturi | 
    praecipitaturae | 
    praecipitatura | 
   
  
    | Genitiv | 
    praecipitaturorum | 
    praecipitaturarum | 
    praecipitaturorum | 
   
  
    | Dativ | 
    praecipitaturis | 
    praecipitaturis | 
    praecipitaturis | 
   
  
    | Akkusativ | 
    praecipitaturos | 
    praecipitaturas | 
    praecipitatura | 
   
  
    | Ablativ | 
    praecipitaturis
  | 
    praecipitaturis
  | 
    praecipitaturis
  | 
   
 
 
 
 
Infinitive 
 
  
    | Zeit | 
    Aktiv | 
      | 
    Passiv | 
      | 
   
  
    | Gegenwart | 
    praecipitare | 
    stürzen, stoßen | 
    praecipitari | 
    gestürzt werden | 
   
  
    | Vorzeitigkeit | 
    praecipitavisse | 
    gestoßen 
      haben | 
    praecipitatum esse | 
    gestürzt worden sein | 
   
  
    | Nachzeitigkeit | 
    praecipitaturum esse | 
    stürzen, stoßen  
      werden  | 
    praecipitatum iri | 
    [künftig, d.h. in Zukunft]  
      gestürzt werden | 
   
 
 
 
 Imperativ: 
 
praecipita! stürze, stoße! 
praecipitate! stürzt, stoßt! |