Wichtige Verben und wie man sie konjugiert 
       
      Wie konjugiert man Verben der a-Konjugation: 
       
      Aktiv 
       
oppugnare - angreifen, bestürmen 
 
Stammformen:  
oppugnare, oppugno, oppugnavi, oppugnatum 
 
  
    | Indikativ | 
    Präsens | 
    Futur 1 | 
    Futur 2 | 
    Imperfekt | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugn-o | 
    oppugnabo | 
    oppugnavero | 
    oppugnabam | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnas | 
    oppugnabis | 
    oppugnaveris | 
    oppugnabas | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnat | 
    oppugnabit | 
    oppugnaverit | 
    oppugnabat | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnamus | 
    oppugnabimus | 
    oppugnaverimus | 
    oppugnabamus | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnatis | 
    oppugnabitis | 
    oppugnaveritis | 
    oppugnabatis | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnant | 
    oppugnabunt | 
    oppugnaverint | 
    oppugnabant | 
   
 
 
 
  
    | Indikativ | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnavi | 
    ich habe angegriffen | 
    oppugnaveram | 
    ich hatte angegriffen | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnavisti | 
    du hast angegriffen | 
    oppugnaveras | 
    du hattest angegriffen | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnavit | 
    er/sie/es hat angegriffen | 
    oppugnaverat | 
    er hatte angegriffen | 
   
 
  
    Plural
  | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnavimus | 
    wir haben angegriffen | 
    oppugnaveramus | 
    wir hatten angegriffen | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnavistis | 
    sie haben angegriffen | 
    oppugnaveratis | 
    ihr hattet angegriffen | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnaverunt | 
    ihr habt angegriffen | 
    oppugnaverant | 
    sie hatten angegriffen | 
   
 
 
 
  
    | Konjunktiv | 
    Präsens | 
    Imperfekt | 
    Perfekt | 
    Plusquamperfekt | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnem | 
    oppugnarem | 
    oppugnaverim | 
    oppugnavissem | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnes | 
    oppugnares | 
    oppugnaveris | 
    oppugnavisses | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnet | 
    oppugnaret | 
    oppugnaverit | 
    oppugnavisset | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
     
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnemus | 
    oppugnaremus | 
    oppugnaverimus | 
    oppugnavissemus | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnetis | 
    oppugnaretis | 
    oppugnaveritis | 
    oppugnavissetis | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnent | 
    oppugnarent | 
    oppugnaverint | 
    oppugnavissent | 
     
 
 
 
Passiv 
 
oppugnari - angegriffen werden, bestürmt werden 
 
  
    | Indikativ | 
    Präsens | 
    (Übersetzung) | 
    Futur 1 | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnor | 
    ich werde angegriffen | 
    oppugnabor | 
    ich werde angegriffen werden | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnaris | 
    du wirst angegriffen | 
    oppugnaberis | 
    du wirst angegriffen werden | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnatur | 
    er/sie es  wird angegriffen | 
    oppugnabitur | 
    er/sie/es wird angegriffen werden | 
     
 
  
    | Plural | 
    Präsens | 
    (Übersetzung) | 
    Futur 1 | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnamur | 
    wir werden angegriffen | 
    oppugnabimur | 
    wir werden angegriffen werden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnamini | 
    ihr werdet angegriffen | 
    oppugnabimini | 
    ihr werdet angegriffen werden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnantur | 
    sie werden angegriffen | 
    oppugnabuntur | 
    sie werden angegriffen werden | 
   
 
 
  
    | Indikativ | 
    Futur 2 | 
    (Übersetzung) | 
    Imperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnatus ero | 
    ich werde angegriffen worden sein | 
    oppugnabar | 
    ich wurde angegriffen | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnatus eris | 
    du wirst angegriffen worden sein | 
    oppugnabaris | 
    du wurdest angegriffen | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnatus erit | 
    er sie es wird angegriffen worden sein | 
    oppugnabatur | 
    er/sie/es wurde angegriffen | 
   
 
  
    Plural
  | 
      | 
    (Übersetzung) | 
      | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnati erimus | 
    wir werden angegriffen worden sein | 
    oppugnabamur | 
    wir wurden angegriffen | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnati eritis | 
    ihr werdet angegriffen worden sein | 
    oppugnabamini | 
    ihr wurdet angegriffen | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnatus erint | 
    sie werden angegriffen worden sein | 
    oppugnabantur | 
    sie wurden angegriffen | 
   
 
 
  
    | Indikativ | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnatus sum | 
    ich bin angegriffen worden | 
    oppugnatus eram | 
    ich war angegriffen worden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnatus es | 
    du bist angegriffen worden | 
    oppugnatus eras | 
    du warst angegriffen worden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnatus est | 
    er/sie es ist angegriffen worden | 
    oppugnatus erat | 
    er/sie/es war angegriffen worden | 
   
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnati sumus | 
    wir sind angegriffen worden | 
    oppugnati eramus | 
    wir waren angegriffen worden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnati estis | 
    ihr seid angegriffen worden | 
    oppugnati eratis | 
    ihr wart angegriffen worden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnati sunt | 
    sie sind angegriffen worden | 
    oppugnati erant | 
    sie waren angegriffen worden | 
   
 
 
 
 
  
    | Konj. | 
    Präsens | 
    Imperfekt | 
    Perfekt | 
    Plusquamperfekt | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    oppugner | 
    oppugnarer | 
    oppugnatus sim | 
    oppugnatus essem | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    oppugneris | 
    oppugnareris | 
    oppugnatus sis | 
    oppugnatus esses | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnetur | 
    oppugnaretur | 
    oppugnatus sit | 
    oppugnatus esset | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
     
  
    | 1. Pers  | 
    oppugnemur | 
    oppugnaremur | 
    oppugnati simus | 
    oppugnati essemus | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    oppugnemini | 
    oppugnaremini | 
    oppugnati sitis | 
    oppugnati essetis | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    oppugnentur | 
    oppugnarentur | 
    oppugnati sint | 
    oppugnati essent | 
     
 
 
 
 
 
Das Partizip Präsens Aktiv (PPA) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    oppugnans | 
    oppugnans | 
    oppugnans | 
   
  
    | Genitiv | 
    oppugnantis | 
    oppugnantis | 
    oppugnantis | 
   
  
    | Dativ | 
    oppugnanti | 
    oppugnanti | 
    oppugnanti | 
   
  
    | Akkusativ | 
    oppugnantem | 
    oppugnantem | 
    oppugnans | 
   
  
    | Ablativ | 
    oppugnanti 
      oppugnante | 
    oppugnanti 
      oppugnante | 
    oppugnanti 
      oppugnante | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    oppugnantes | 
    oppugnantes | 
    oppugnantia | 
   
  
    | Genitiv | 
    oppugnantium 
      oppugnantum | 
    oppugnantium 
      oppugnantum | 
    oppugnantium  
      oppugnantum | 
   
  
    | Dativ | 
    oppugnantibus | 
    oppugnantibus | 
    oppugnantibus | 
   
  
    | Akkusativ | 
    oppugnantes | 
    oppugnantes | 
    oppugnantia | 
   
  
    | Ablativ | 
    oppugnantibus | 
    oppugnantibus | 
    oppugnantibus | 
   
 
 
 
 
 
Das Partizip Perfekt Passiv (PPP) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    oppugnatus | 
    oppugnata | 
    oppugnatum | 
   
  
    | Genitiv | 
    oppugnati | 
    oppugnatae | 
    oppugnati | 
   
  
    | Dativ | 
    oppugnato | 
    oppugnatae | 
    oppugnato | 
   
  
    | Akkusativ | 
    oppugnatum | 
    oppugnatam | 
    oppugnatum | 
   
  
    | Ablativ | 
    oppugnato
  | 
    oppugnata
  | 
    oppugnato
  | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    oppugnati | 
    oppugnatae | 
    oppugnata | 
   
  
    | Genitiv | 
    oppugnatorum | 
    oppugnatarum | 
    oppugnatorum | 
   
  
    | Dativ | 
    oppugnatis | 
    oppugnatis | 
    oppugnatis | 
   
  
    | Akkusativ | 
    oppugnatos | 
    oppugnatas | 
    oppugnata | 
   
  
    | Ablativ | 
    oppugnatis
  | 
    oppugnatis
  | 
    oppugnatis
  | 
   
 
 
 
 
Das Partizip Futur Aktiv (PFA) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    oppugnaturus | 
    oppugnatura | 
    oppugnaturum | 
   
  
    | Genitiv | 
    oppugnaturi | 
    oppugnaturae | 
    oppugnaturi | 
   
  
    | Dativ | 
    oppugnaturo | 
    oppugnaturae | 
    oppugnaturo | 
   
  
    | Akkusativ | 
    oppugnaturum | 
    oppugnaturam | 
    oppugnaturum | 
   
  
    | Ablativ | 
    oppugnaturo
  | 
    oppugnatura
  | 
    oppugnaturo
  | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    oppugnaturi | 
    oppugnaturae | 
    oppugnatura | 
   
  
    | Genitiv | 
    oppugnaturorum | 
    oppugnaturarum | 
    oppugnaturorum | 
   
  
    | Dativ | 
    oppugnaturis | 
    oppugnaturis | 
    oppugnaturis | 
   
  
    | Akkusativ | 
    oppugnaturos | 
    oppugnaturas | 
    oppugnatura | 
   
  
    | Ablativ | 
    oppugnaturis
  | 
    oppugnaturis
  | 
    oppugnaturis
  | 
   
 
 
 
 
Infinitive 
 
  
    | Zeit | 
    Aktiv | 
      | 
    Passiv | 
      | 
   
  
    | Gegenwart | 
    oppugnare | 
    angreifen | 
    oppugnari | 
    angegriffen werden | 
   
  
    | Vorzeitigkeit | 
    oppugnavisse | 
    angegriffen 
      haben | 
    oppugnatum esse | 
    angegriffen worden sein | 
   
  
    | Nachzeitigkeit | 
    oppugnaturum esse | 
    angreifen 
      werden  | 
    oppugnatum iri | 
    [künftig, d.h. in Zukunft]  
      angegriffen werden | 
   
 
 
 
 Imperativ: 
 
oppugna! greifen an, bestürme! 
oppugnate! greife an, bestürme! |