Wichtige Verben und wie man sie konjugiert 
       
      Wie konjugiert man Verben der a-Konjugation: 
       
      Aktiv 
       
excitare - aufwecken, erregen, aufregen, aufscheuchen, ermuntern 
 
 
Stammformen:  
excitare, excito, excitavi, excitatum 
 
  
    | Indikativ | 
    Präsens | 
    Imperfekt | 
    Futur 1 | 
    Futur 2 | 
   
  
    | Sg | 
     
  
    | 1. Pers  | 
    excit-o | 
    excitabam | 
    excitabo | 
    excitavero | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    excitas | 
    excitabas | 
    excitabis | 
    excitaveris | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    excitat | 
    excitabat | 
    excitabit | 
    excitaverit | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    excitamus | 
    excitabamus | 
    excitabimus | 
    excitaverimus | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    excitatis | 
    excitabatis | 
    excitabitis | 
    excitaveritis | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    excitant | 
    excitabant | 
    excitabunt | 
    excitaverint | 
   
 
 
 
  
    | Indikativ | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    excitavi | 
    ich habe aufgeweckt | 
    excitaveram | 
    ich hatte aufgeweckt | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    excitavisti | 
    du hast aufgeweckt | 
    excitaveras | 
    du hattest aufgeweckt | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    excitavit | 
    er/sie/es hat aufgeweckt | 
    excitaverat | 
    er hatte aufgeweckt | 
     
 
  
    Plural
  | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
     
  
    | 1. Pers  | 
    excitavimus | 
    wir haben aufgeweckt | 
    excitaveramus | 
    wir hatten aufgeweckt | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    excitavistis | 
    sie haben aufgeweckt | 
    excitaveratis | 
    ihr hattet aufgeweckt | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    excitaverunt | 
    ihr habt aufgeweckt | 
    excitaverant | 
    sie hatten aufgeweckt | 
     
 
 
 
  
    | Konjunktiv | 
    Präsens | 
    Imperfekt | 
    Perfekt | 
    Plusquamperfekt | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    excitem | 
    excitarem | 
    excitaverim | 
    excitavissem | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    excites | 
    excitares | 
    excitaveris | 
    excitavisses | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    excitet | 
    excitaret | 
    excitaverit | 
    excitavisset | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
     
  
    | 1. Pers  | 
    excitemus | 
    excitaremus | 
    excitaverimus | 
    excitavissemus | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    excitetis | 
    excitaretis | 
    excitaveritis | 
    excitavissetis | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    excitent | 
    excitarent | 
    excitaverint | 
    excitavissent | 
     
 
 
 
 
Passiv 
 
excitare - aufwecken, ermuntern, aufscheuchen 
 
  
    | Indikativ | 
    Präsens | 
    (Übersetzung) | 
    Futur 1 | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    excitor | 
    ich werde ermuntert | 
    excitabor | 
    ich werde ermuntert werden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    excitaris | 
    du wirst ermuntert | 
    excitaberis | 
    du wirst ermuntert werden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    excitatur | 
    er/sie es  wird ermuntert | 
    excitabitur | 
    er/sie/es wird ermuntert werden | 
   
 
  
    | Plural | 
    Präsens | 
    (Übersetzung) | 
    Futur 1 | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    excitamur | 
    wir werden ermuntert | 
    excitabimur | 
    wir werden ermuntert werden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    excitamini | 
    ihr werdet ermuntert | 
    excitabimini | 
    ihr werdet ermuntert werden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    excitantur | 
    sie werden ermuntert | 
    excitabuntur | 
    sie werden ermuntert werden | 
   
 
 
  
    | Indikativ | 
    Futur 2 | 
    (Übersetzung) | 
    Imperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    excitatus ero | 
    ich werde ermuntert worden sein | 
    excitabar | 
    ich wurde ermuntert | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    excitatus eris | 
    du wirst ermuntert worden sein | 
    excitabaris | 
    du wurdest ermuntert | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    excitatus erit | 
    er sie es wird ermuntert worden sein | 
    excitabatur | 
    er/sie/es wurde ermuntert | 
   
 
  
    Plural
  | 
      | 
    (Übersetzung) | 
      | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    excitati erimus | 
    wir werden ermuntert worden sein | 
    excitabamur | 
    wir wurden ermuntert | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    excitati eritis | 
    ihr werdet ermuntert worden sein | 
    excitabamini | 
    ihr wurdet ermuntert | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    excitati erunt | 
    sie werden ermuntert worden sein | 
    excitabantur | 
    sie wurden ermuntert | 
   
 
 
  
    | Indikativ | 
    Perfekt (m) | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    excitatus sum | 
    ich bin ermuntert worden | 
    excitatus eram | 
    ich war ermuntert worden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    excitatus es | 
    du bist ermuntert worden | 
    excitatus eras | 
    du warst ermuntert worden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    excitatus est | 
    er/sie es ist ermuntert worden | 
    excitatus erat | 
    er/sie/es war ermuntert worden | 
   
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    excitati sumus | 
    wir sind ermuntert worden | 
    excitati eramus | 
    wir waren ermuntert worden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    excitati estis | 
    ihr seid ermuntert worden | 
    excitati eratis | 
    ihr wart ermuntert worden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    excitati sunt | 
    sie sind ermuntert worden | 
    excitati erant | 
    sie waren ermuntert worden | 
   
 
 
 
 
  
    | Konj. | 
    Präsens | 
    (Übersetzung) | 
    Imperfekt | 
    (Übersetzung) | 
     
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    exciter | 
    ich werde ermuntert | 
    excitarer | 
    ich würde ermuntert | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    exciteris | 
    du werdest ermuntert | 
    excitareris | 
    du würdest ermuntert | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    excitetur | 
    er/sie/es werde ermuntert | 
    excitaretur | 
    er/sie/es würde ermuntert | 
     
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
     
  
    | 1. Pers  | 
    excitemur | 
    wir werden ermuntert | 
    excitaremur | 
    wir würden ermuntert | 
     
  
    | 2. Pers  | 
    excitemini | 
    ihr werdet ermuntert | 
    excitaremini | 
    ihr würdet ermuntert | 
     
  
    | 3. Pers  | 
    excitentur | 
    sie werden ermuntert | 
    excitarentur | 
    sie würden ermuntert | 
     
 
 
  
    | Konj. | 
    Perfekt | 
    (Übersetzung) | 
    Plusquamperfekt | 
    (Übersetzung) | 
   
  
    | Sg | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    excitatus sim | 
    ich sei ermuntert  
      worden | 
    excitatus essem | 
    ich wäre ermuntert worden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    excitatus sis | 
    du seiest ermuntert worden | 
    excitatus esses | 
    du wärest ermuntert worden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    excitatus sit | 
    er/sie/es sei ermuntert worden | 
    excitatus esset | 
    er/sie/es wäre ermuntert worden | 
   
 
 
  
    Plural
  | 
      | 
      | 
      | 
      | 
   
  
    | 1. Pers  | 
    excitati simus | 
    wir seien  
      ermuntert worden | 
    excitati essemus | 
    wir wären  
      ermuntert worden | 
   
  
    | 2. Pers  | 
    excitati sitis | 
    ihr seiet  
      ermuntert worden | 
    excitati essetis | 
    ihr wäret  
      ermuntert worden | 
   
  
    | 3. Pers  | 
    excitati sint | 
    sie seien  
      ermuntert worden | 
    excitati essent | 
    sie wären  
      ermuntert worden | 
   
 
 
 
 
Das Partizip Präsens Aktiv (PPA) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    excitans | 
    excitans | 
    excitans | 
   
  
    | Genitiv | 
    excitantis | 
    excitantis | 
    excitantis | 
     
  
    | Dativ | 
    excitanti | 
    excitanti | 
    excitanti | 
     
  
    | Akkusativ | 
    excitantem | 
    excitantem | 
    excitans | 
   
  
    | Ablativ | 
    excitanti 
      excitante | 
    excitanti 
      excitante | 
    excitanti 
      excitante | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    excitantes | 
    excitantes | 
    excitantia | 
   
  
    | Genitiv | 
    excitantium 
excitantum | 
    excitantium 
excitantum | 
    excitantium
       
      excitantum | 
   
  
    | Dativ | 
    excitantibus | 
    excitantibus | 
    excitantibus | 
   
  
    | Akkusativ | 
    excitantes | 
    excitantes | 
    excitantia | 
   
  
    | Ablativ | 
    excitantibus | 
    excitantibus | 
    excitantibus | 
   
 
 
 
 
 
Das Partizip Perfekt Passiv (PPP) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    excitatus | 
    excitata | 
    excitatum | 
   
  
    | Genitiv | 
    excitati | 
    excitatae | 
    excitati | 
   
  
    | Dativ | 
    excitato | 
    excitatae | 
    excitato | 
   
  
    | Akkusativ | 
    excitatum | 
    excitatam | 
    excitatum | 
   
  
    | Ablativ | 
    excitato
  | 
    excitata
  | 
    excitato
  | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    excitati | 
    excitatae | 
    excitata | 
   
  
    | Genitiv | 
    excitatorum | 
    excitatarum | 
    excitatorum | 
   
  
    | Dativ | 
    excitatis | 
    excitatis | 
    excitatis | 
   
  
    | Akkusativ | 
    excitatos | 
    excitatas | 
    excitata | 
   
  
    | Ablativ | 
    excitatis
  | 
    excitatis
  | 
    excitatis
  | 
   
 
 
 
 
Das Partizip Futur Aktiv (PFA) 
 
  
    | Singular | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    excitaturus | 
    excitatura | 
    excitaturum | 
   
  
    | Genitiv | 
    excitaturi | 
    excitaturae | 
    excitaturi | 
   
  
    | Dativ | 
    excitaturo | 
    excitaturae | 
    excitaturo | 
   
  
    | Akkusativ | 
    excitaturum | 
    excitaturam | 
    excitaturum | 
   
  
    | Ablativ | 
    excitaturo
  | 
    excitatura
  | 
    excitaturo
  | 
   
 
 
  
    | Plural | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum | 
   
  
    | Nominativ | 
    excitaturi | 
    excitaturae | 
    excitatura | 
   
  
    | Genitiv | 
    excitaturorum | 
    excitaturarum | 
    excitaturorum | 
   
  
    | Dativ | 
    excitaturis | 
    excitaturis | 
    excitaturis | 
   
  
    | Akkusativ | 
    excitaturos | 
    excitaturas | 
    excitatura | 
   
  
    | Ablativ | 
    excitaturis
  | 
    excitaturis
  | 
    excitaturis
  | 
   
 
 
 
 
Infinitive 
 
  
    | Zeit | 
    Aktiv | 
      | 
    Passiv | 
      | 
     
  
    | Gegenwart | 
    excitare | 
    ermuntern,  
      aufregen | 
    excitari | 
    ermuntert werden | 
     
  
    | Vorzeitigkeit | 
    excitavisse | 
    aufgeregt haben | 
    excitatum esse | 
    ermuntert worden sein | 
     
  
    | Nachzeitigkeit | 
    excitaturum esse | 
    ermuntern werden  | 
    excitatum iri | 
    [künftig, d.h. in Zukunft]  
      ermuntert werden | 
     
 
 
 
 Imperativ: 
 
excita! ermuntere! 
excitate! ermuntert! |